Volgen:
KRIELKIPJES
KAAS
'Allemachtig, wat een stank', moppert mijn lief, terwijl hij snel de deur van de koelkast dicht klapt. 'Zijn dat je sokken?, vraag ik onder de indruk. 'Nee, die ruiken naar pepermuntjes, dat weet je toch', reageert hij lachend. Maar de geur die er nu bij ons uit de koelkast komt, lijkt wel verdacht veel op die van het stuk kaas dat we lang geleden in Kopenhagen op de kop tikten. In mijn herinnering smaakt ie nog net zo voortreffelijk, maar stinkt ie ook nog net zo vreselijk als toen. Noodgedwongen bewaren we dit stuk kaas bij de gasfles op het achterschip, zo ver mogelijk uit de buurt van de kajuit. Het allerlaatste stukje kaas sealen we tenslotte zorgvuldig dicht voor we het met plastic handschoenen aan in de afvalbak dumpen. Dan nemen we afscheid van de havenmeester, de kroegjes aan Nyhavn en de karakteristieke groenkoperen torens van de stad. Als we langs de kleine zeemeermin de haven uit zeilen en ik haar een laatste kushandje toewerp, zie ik haar zachtjes zwaaien met haar vissenstaart: 'Farwel og pâ gensyn'.
'Allemachtig, wat een stank', moppert mijn lief, terwijl hij snel de deur van de koelkast dicht klapt. 'Zijn dat je sokken?, vraag ik onder de indruk. 'Nee, die ruiken naar pepermuntjes, dat weet je toch', reageert hij lachend. Maar de geur die er nu bij ons uit de koelkast komt, lijkt wel verdacht veel op die van het stuk kaas dat we lang geleden in Kopenhagen op de kop tikten. In mijn herinnering smaakt ie nog net zo voortreffelijk, maar stinkt ie ook nog net zo vreselijk als toen. Noodgedwongen bewaren we dit stuk kaas bij de gasfles op het achterschip, zo ver mogelijk uit de buurt van de kajuit. Het allerlaatste stukje kaas sealen we tenslotte zorgvuldig dicht voor we het met plastic handschoenen aan in de afvalbak dumpen. Dan nemen we afscheid van de havenmeester, de kroegjes aan Nyhavn en de karakteristieke groenkoperen torens van de stad. Als we langs de kleine zeemeermin de haven uit zeilen en ik haar een laatste kushandje toewerp, zie ik haar zachtjes zwaaien met haar vissenstaart: 'Farwel og pâ gensyn'.
Reacties
- Tygo op Het Einde van de Kempkip
- Marike en Hansie op Het Einde van de Kempkip
- Ida op Het Einde van de Kempkip
- Wim op Het Einde van de Kempkip
- Ida op Het Einde van de Kempkip
- Ank Knibbe op Het Einde van de Kempkip
- Marian Claassen op Het Einde van de Kempkip
- Annelies Rood op Het Einde van de Kempkip
- Ank op Broers- en zussen-dag in Boxtel
- Marian Claassen op Broers- en zussen-dag in Boxtel
het internet in de haven van Medemblik is te traag voor al die foto’s.
Ik ga ze thuis wel rustig bekijken.
Kees
Wat een heel mooi land. Een aantal foto’s deed mij denken aan Marokko, vooral de decoraties en het felle licht. Heel mooi.
Al jaren roep ik dat ik na mijn dood voor de roofvogels/gieren wil worden gegooid. Helaas het mag niet, maar het is wel een mooie oplossing. De botten hoeven niet in een put, ook daar weten de gieren wel raad mee.
Ada, weer een heel leuk stukje. Ik vraag me af of Jeroen het nog weet. Ik zal het hem vragen.
Groeten Wim
Wat een bijzonder indrukwekkend land, en wat een prachtige foto’s
geweldig mooie mozaieken. Ik kan me voorstellen dat jullie er erg van genoten hebben
en helemaal vol met mooie indrukken terug zijn gekomen.
Een hoofddoekje staat je heel charmant, Marian.