We zijn twee dagen geleden hier aangekomen om ons voor te bereiden voor het Wereldkampioenschap O20. We hebben hier 10 dagen voorbereiding, om te wennen aan het weer, de hoogte en het tijdverschil. De eerste dag werden we hier ontvangen door heel veel politiemensen. Ze heetten ons welkom op het vliegveld. Een hele ervaring, want zoiets zou je nooit in Nederland tegen komen.
Verder merk je dat het voetbal heel erg leeft in dit land. We trainen op een veld waar veel mensen al komen kijken en ook op de velden naast ons wordt veel gesport en ook zeker gevoetbald. En op hele grote reclameborden wordt het WK020 aangekondigd.
Maandag 26 augustus spelen we een oefenwedstrijd tegen Paraguay. Op 2 september Colombiaanse tijd (= 3 september Nederlandse tijd) spelen we onze eerste poulewedstrijd tegen Costa Rica. Alles is te volgen via deze link:
Gewonnen van Frankrijk! Proficiat! En de hele wedstrijd gespeeld.
Nu de kwartfinale tegen Columbia in een bomvol stadion met bijna 40.000 bezoekers.
Dat wordt een onvergetelijke ervaring.
Succes!!
We zijn weer terug in onze thuishaven.
Ik probeer het toernooi een beetje te volgen.
Een keer gewonnen en een keer gelijk.
Jammer na een voorsprong van 3-1.
Het zal niet aan de verdediger gelegen hebben.
Ik kan gaan opstelling vinden op internet.
Wens je veel speelminuten toe en veel succes.
Maar geniet ook van zo’n exotisch avontuur.
KAAS
'Allemachtig, wat een stank', moppert mijn lief, terwijl hij snel de deur van de koelkast
dicht klapt.
'Zijn dat je sokken?, vraag ik onder de indruk.
'Nee, die ruiken naar pepermuntjes, dat weet je toch', reageert hij lachend.
Maar de geur die er nu bij ons uit de koelkast komt, lijkt wel verdacht veel op die van het
stuk kaas dat we lang geleden in Kopenhagen op de kop tikten. In mijn herinnering
smaakt ie nog net zo voortreffelijk, maar stinkt ie ook nog net zo vreselijk als toen.
Noodgedwongen bewaren we dit stuk kaas bij de gasfles op het achterschip, zo ver
mogelijk uit de buurt van de kajuit. Het allerlaatste stukje kaas sealen we tenslotte
zorgvuldig dicht voor we het met plastic handschoenen aan in de afvalbak dumpen. Dan
nemen we afscheid van de havenmeester, de kroegjes aan Nyhavn en de karakteristieke
groenkoperen torens van de stad. Als we langs de kleine zeemeermin de haven uit zeilen en
ik haar een laatste kushandje toewerp, zie ik haar zachtjes zwaaien met haar vissenstaart:
'Farwel og pâ gensyn'.
Gewonnen van Frankrijk! Proficiat! En de hele wedstrijd gespeeld.
Nu de kwartfinale tegen Columbia in een bomvol stadion met bijna 40.000 bezoekers.
Dat wordt een onvergetelijke ervaring.
Succes!!
We zijn weer terug in onze thuishaven.
Ik probeer het toernooi een beetje te volgen.
Een keer gewonnen en een keer gelijk.
Jammer na een voorsprong van 3-1.
Het zal niet aan de verdediger gelegen hebben.
Ik kan gaan opstelling vinden op internet.
Wens je veel speelminuten toe en veel succes.
Maar geniet ook van zo’n exotisch avontuur.
Kees en Ria
Fantastisch, Emma geniet ervan. We gaan je volgen.
Groeten Ida en Wim
Wat een kleurrijke happening Emma. Veel plezier daar en veel doelpunten. Lieve groet van Ada