Barts Mijmeringen

Reünie 2018 Lunteren.

Als de opwarming van de aarde in dit tempo door gaat, dan komt de eerste zondag in december in aanmerking als datum voor de kempkippenreünie. Niet in Lunteren maar in het lommerrijke Noordpoolgebied . De maand oktober in Lunteren is dan véél te warm. Over een paar jaar zal de zon elke dag stralend schijnen. De productie van energie door middel van zonnepanelen neemt vel over been toe. Om de overtollige energie aan de man te brengen wordt aan iedereen de verplichting opgelegd zich middels elektriciteit (E) bijna geruisloos voort te bewegen: E- auto’s, E- brommers, E-vrachtwagens en E-Treinen. De productie van C02 zal daardoor tot bijna nul worden gereduceerd. Het gevaar, dat de fotosynthese door deze maatregel zal kantelen naar een negatieve groeiprognose is reëel.

Om die reden worden er vliegtuigen ingezet voor vervoer maar ook voor de broodnodige CO2-productie ten behoeve van de plantengroei (lees: fotosynthese). Alle uranium-kernreactoren zijn ontmanteld en omgebouwd tot thoriumenergiecentrales. Om de elektriciteitcentrales niet al te zeer te belasten wordt alle elektriciteit geproduceerd in deze centrales ingezet voor de elektrolyse van water ergo de productie van de meest vriendelijke energiedrager: waterstof. Dat de ijskappen door de opwarming smelten, omdat alle andere bewoners van deze aarde gewoon doorgaan met vervuilen en C02-productie, heeft weer het voordeel, dat door het permafrostrottingsproces gigantische hoeveelheden C02 vrijkomen en dientengevolge een permanent groeiparadijs voor onze planten creëren. Daarbij komt nog dat door de Nederlandse regering afspraken zijn gemaakt om in noodgevallen C02 ten behoeve van de plantengroei/fotosynthese te importeren. De opwarming van de aarde biedt ontzettend veel mogelijkheden.

Wij en velen met ons zullen Willem Barentz eens een poepertje laten ruiken. Wij gaan varen over de Noordpool naar Japan en China. Dat wilde Willem Barentz ook, maar die strandde op Spitsbergen omdat het daar zogenaamd een beetje vroor. Maar als het zo doorgaat dan verdwijnt de win7tertijd en duurt de zomertijd het hele jaar. De tweede gouden eeuw is aanstaande. Ik hoop er nog in te mogen leven.

Er zijn natuurlijk ook nadelen, maar daarover later, veel later. Kees opende de bijeenkomst, niet zoals in 2017 door op- en van een tafel te springen, maar met een zogenaamde megafoon: een soort mechanische roeptoeter. Iedereen was van harte welkom, dat was mooi meegenomen; dat was mooi, erg mooi. Vervolgens hield Kees een vooraankondiging over het spel ”WIE IS DE MOL”. Er waren binnen de aanwezige reünisten acht mollen met geheimhoudingsplicht uitgezet. Resultaat geroezemoes, geroezemoes en nog eens geroezemoes. Binnen de onderscheidenlijke families ontmoetten vragende ogen vragende ogen. Er groeide wantrouwen, bergen wantrouwen. Sommigen klommen op tafels en stoelen voor het creëren van een helikopterview. Het Org-team van de dag ( Nico en Malou) bood uitkomst. Eenieder moest door middel van een één-op-één vraag-en-antwoordgesprek van 3 minuten de mollen zien te achterhalen. Omdat ieder in een van twee langs elkaar draaiende cirkels zat, kon je de acht te bevragen deelnemers aan zien komen. Ik had een hele berg met Vangalenbloed in de aderen. Namen weet ik niet meer, maar een ervan begon met een D. De familie Van Galen is een grote hechte  familie. Naar mijn inschatting bestaan er binnen die familie geen geheimen; daarbij komt dat het Org-team, Nico en Malou, onderdeel is van die familie. Iedereen van deze familie is natuurlijk op de hoogte van alle zogenaamde geheimen wie de acht mollen zijn; honderd procent kans voor mij om dit te achterhalen.

Het vragenspel begon. Hebben ze gebeld, hoe laat en door wie. Wie is er nog meer gebeld, klopt het dat jullie geen geheimen hebben, open naar elkaar toe zijn en al dergelijk soort dingen. Het leverde niets op. D wachtte even en koos voor een ander onderwerp, schraapte haar keel vervolgens scherp, ontblootte haar beide schouders, nam het vragenspel over en stelde vragen, die mij de zekerheid gaven dat zij de mol niet was en dat ik het niet goed had begrepen. Wel begreep ik, dat dit een spel was, dat de communicatie tussen de reünisten op een hoger niveau moest brengen; sommige addertjes onder het gras zijn best leuk. Ik zat in de groep “Ali”, een hele slechte groep! Wij hadden voorafgaande geen overleg gevoerd over tactieken. Bij navraag achteraf was de vraagstelling nogal voorzichtig; stemverheffing werd niet gehanteerd met een bereslecht eindresultaat als gevolg. Volgend jaar maar beter, maar dan zit ik natuurlijk weer in een andere groep. Les 1 beter opletten bij de uitleg, waar ik niet bij was.

Bij de huldiging van de mollen bleken er slechts 6 in plaats van 8 te zijn. Jammer voor mij, omdat ik nummer 7 en 8 wel goed had. toch maar weer beter opletten een volgende keer. De mollen werden gehuldigd met een plak chocolade en een “ brova haroe “ Er volgde nog enkele fotosessies, met broers en zussen, schoonbroers en schoonzussen en alle reünisten, met als doel herinneringen levend te houden. De communicatie kwam samen met het mollenspel en de drank goed op gang. Om de vrolijkheid ietwat te temperen en het verkeer niet in gevaar te brengen, werden de pizza-ovens aangestoken, pizza, pizza en pizza.

Toen het einde begon was het ook meteen afgelopen. De feestelijke resten, die wij gezamenlijk hadden achtergelaten, hebben we bij elkaar geveegd. Wij hebben de
schaapskooi, schaapskooiwaardig achtergelaten. Ze kunnen er zo weer in. Wij kunnen er zo weer in.
Tot slot nog even deze dag in een eindzin neerzetten. Prima weer, prima locatie, prima dagmanagers, prima familie, prima. Kan niet anders zeggen, daar zul je het voor hebben. Wat rest is het idee dat de familiereüniedag eindigde net nadat hij was begonnen, de tijd gaat zo snel.
Met dank voor het Org-team van deze familiedag, het was beregoed Malou en Nico.

Vr. gr. B.A.R.T.

A.J.Kemperman..