De school van mijn vader 2
De school van mijn vader is niet meer, dat gedeelte dat van hem was is tot de grond toe afgebroken er is niets meer van over en zo hoort het ook. Wat resteert zijn enkele noodlokalen die ten behoeve van de bouw als opslagplaats annex kantine fungeren. Vanuit de tuin van Villa Maria zijn staketsels zichtbaar, die de nieuw te bouwen school steunen bij het optrekken van de muren en het leggen van de vloeren en plafonds. Nogal gestaag rijst de school achter de bladermuur van de tuin omhoog. De bouw gaat voortvarend en loopt nu al ongeveer vier maanden voor. Het wordt allemaal heel anders, het uiterlijk zal op geen enkele manier herinneren aan die school van mijn vader. De nieuwe wordt mooi, ontzettent mooi, modern van vormgeving, qua indeling efficiënt en door de lucht- en klimaatbeheersing zal het een verademing zijn om erin te verblijven.
De – op staantribunes lijkende – loopsteigers omgeven de school in aanbouw, die langzaam uit zijn eigen bouwput omhoog rijst, meter voor meter. Stalen constructiebalken op de eerste verdieping markeren de nieuwe lokalen. De vlag staat er nog niet op, maar dat zal niet lang meer duren. Goede tongen beweren dat de opening mogelijk in december 2014 zal zijn.
Het zijn allemaal waarnemingen vanuit de tuin, waar de oude fijnspar zijn oude autoband- schommelfunctie weer op zich heeft genomen. Ze vroeg wel om een nieuw touw omdat het oude touw een beetje ging knellen. Verder is haar taak iets uitgebreid met een touwladder- en hangmatfunctie, ook dat zal in de loop der jaren wel weer wat gaan knellen, maar misschien kunnen wij dan de knopen iets losser maken waardoor zij niet zo verschrikkelijk wreed in haar takken groeien.
De hangmatfunctie is overigens een deeltijdfunctie die zij deelt met de oude appelboom. Wij wensen de fijnspar en de appelboom heel veel sterkte toe vooral tijdens weekenden en vakanties, u weet wel waarom.
De oude Cuneraschool, zij is geschiedenis geworden. Dit klinkt als het einde maar is het niet, want om de geschiedenis levend te houden is er naar goed Nederlands gebruik een commissie opgericht, die alle narigheden, aardigheden en wetenswaardigheden over deze kleine RK-school te boek zal stellen. Geschiedschrijving heet zo iets. Want voor de duidelijkheid alles is bijzonder, dus ook het bouwen van een school voor 53 leerlingen in die tijd en plaats, waar de Roomsen niet echt populair waren. Even vastleggen dus voor degene die na ons komen en weten willen hoe het was en waarom.
Wanneer een van jullie lezers van de Kempkippensite geïnteresseerd is in het boek over de Cuneraschool dan hoor ik dat graag. Wat dit boek gaat kosten is op dit moment nog niet duidelijk. Uw ja is juridisch niet bindend, zo lang de prijs niet bekend is. Hoor ik nog van u??.
Vr. gr. B.A.R.T.
A.J.Kemperman…
Reacties