pagina 4
Excursie op de Kilimanjaro
Kafferbuffel
Na de krater zijn we via Mto Wa Mbu en Arusha op dag 14 richting de Kilimanjaro gereden. Met zijn 5895 meter is het de hoogste berg van Afrika en de hoogste “vrijstaande” berg te wereld. We zijn 2 dagen op en rond de Kilimanjaro gebleven en hebben de eerste dag een dorpje met koffieplantage op de flanken van de berg bezocht. Ieder jaar krijgt een ander dorpje de eer om groepen toeristen te ontvangen. Wij waren voor dit jaar de eerste groep Mzungu’s (blanken) die in Uru op bezoek kwamen. Het leek wel of de Koningin langskwam, echt alle notabelen van het dorp stonden ons op te wachten en we moesten ze ook echt allemaal een hand en knuffel geven. Voordat we een wandeling door het dorp en de plantage gingen maken hebben we eerst een heerlijke Afrikaanse lunch gegeten. De rondleiding was erg leuk en leerzaam. Ze hebben ons het hele proces laten zien. We hebben zelf bonen geplukt, gepeld en gewassen. Daarna worden de bonen in de zon gelegd om te drogen, vervolgens stuk voor stuk gecontroleerd (echt waar!!!) en tenslotte gebrandt. Als je zo’n middag meeloopt en ziet wat een werk er gedaan moet worden voordat je een kopje koffie hebt dan ga je dat kopje koffie veel meer waarderen.
Groene Meerkat
Flamingo’s
De tweede dag bij de Kilimanjaro zijn we een stuk de berg opgelopen. We begonnen op 1970 meter en zouden in ieder geval met z’n allen naar 2700 meter wandelen. Degene die wilden konden dan nog een stukje doorlopen tot we boven de boomgrens uitkwamen. Als je naar de top van de berg wil klimmen ben je een dag of 4 aan het wandelen. Op zich was het niet echt een hele zware wandeling maar wel als je ons tempo aanhield. Er staat 3 uur voor de beklimming naar de Mandara-hut maar wij waren daar na 2 uur en een kwartier al. Onze gids zat onderweg al steeds “polle polle” (rustig rustig) maar daar hadden we geen zin in. Het was trouwens een erg mooie wandeling door een bos dus hadden we geen last van hitte. Bij de Mandara-hut hebben we ons lunchpakket opgegeten en daarna zijn we met z’n allen doorgelopen tot boven de boomgrens (± 3000 meter). Vanaf dat punt ben ik samen met onze reisleider en nog een man uit onze groep nog een uur doorgelopen naar boven. De rest was alvast begonnen aan de afdaling maar wij wilden graag nog wat meer genieten van de prachtige natuur op de berg. Na een tijdje heb ik de andere twee laten lopen. Mijn voeten konden hun tempo niet meer bijhouden en we moesten ook nog naar beneden dus ik vond het wel mooi geweest zo. Waarschijnlijk zijn we met z’n drieën tot ongeveer 3300 meter gekomen. De afdaling hebben we in een moordend tempo gedaan en ik was blij dat we beneden waren want mijn voeten konden echt niet meer. Het was ook maar goed dat we de dag na de beklimming de hele dag in een bus moesten zitten op weg naar Dar Es Salaam.
Geweldige busrit
Die busrit was ook weer geweldig om mee te maken. We zaten met ongeveer 90 Afrikanen in een bus voor een rit van ongeveer 6 uur. Met onze groep erbij zaten er dus meer dan 100 mensen in die bus. Omdat er maar ongeveer 75 stoelen in de bus aanwezig waren zaten de kinderen gewoon bij hun moeder op schoot. En als je dan denkt dat die kinderen vervelend waren dan heb je het mis. Het enige geluid dat ik van een kind gehoord heb was toen het kindje aan de andere kant van het gangpad borstvoeding kreeg. Alle andere kinderen waren muisstil en dat zonder kleurboeken of gameboy-achtige apparaten. Dat hoef je in Nederland niet te verwachten.
Reacties