pagina 3
De leeuwen trekken zich niets van de mensen aan
Nijlpaarden bij zonsondergang aan het baden in de hippo-pool
In de middag hebben we nog een gamedrive gemaakt en zijn we op zoek gegaan naar cheeta’s. Waarschijnlijk hadden we al ons geluk al opgebruikt voor die dag want we hebben ze niet gezien. Vlak voor de zonsondergang zijn we nog wel naar een ‘hippo-pool’ gereden en hebben daar staan genieten van de nijlpaarden. Na 2 dagen te hebben rond gereden door dit prachtige park zijn we er trouwens wel achter gekomen dat er in het nummer “Africa” van Toto een “tekstfout” zit. Ze zingen namelijk: “Sure as Kilimanjaro rises like Olympus above the Serengeti” maar waar je je ook bevindt op de Serengeti, nergens kun je de Kilimanjaro zien. Laten we het maar houden op dichterlijke vrijheid. Toen we het park verlieten om richting de Ngorongoro-krater te rijden werden we nog even verwend met een paar prachtige leeuwen. Er lag er eentje zelfs vlak naast de truck op de weg. Onvoorstelbaar dat die dieren zo rustig langs de weg blijven liggen terwijl wij op 3 meter afstand foto”s aan het maken zijn. Zeker als je je beseft dat de truck volledig open is aan de zijkant en zo”n beest met een flinke sprong zo naar binnen zou kunnen springen..!!!
De rit naar de Ngorongoro-krater ging weer door een prachtig gebied (maar ja, hoe kan het ook anders in zo’n prachtig land). Het laatste stukje duurde alleen iets langer dan gepland. We zijn eerst langs de kraterwand omhoog gereden en konden af en toe al genieten van het uitzicht bovenop de kraterrand. Onze lodges lagen net naast de krater en daarvoor moesten we aan de andere kant van de krater weer afdalen. Omdat deze kant van de krater in de schaduw ligt en het daar ook nog eens geregend had was de overharde weg veranderd in een modderig paadje en daarom erg lastig te berijden. Zeker als er zowel verkeer naar boven als naar beneden moet over hetzelfde smalle modderweggetje. We hebben onderweg dan ook verschillende vrachtwagens in de kant van de weg zien liggen. Gelukkig zijn wij uiteindelijk wel veilig bij onze lodge aangekomen.
Het was na 10 dagen kamperen best lekker om weer een keer in een “normaal” bed te slapen. Ook was het na 10 dagen stof happen (dat krijg je met een open safaritruck) erg fijn om weer eens lekker te douchen en dat was wel nodig ook. Het haar van Suzanne voelde aan als touw, dat van mij als een kokosmat. Nou hadden we op sommige van de campsites in de parken wel een douche maar deze deden het lang niet altijd en warm water was al helemaal een uitzondering.
De volgende ochtend zijn we in 3 Landrovers naar de ingang van de krater gereden. We moesten weer via dezelfde glibberweg naar boven maar dat ging dit keer makkelijker dan met onze truck. Sommige vrachtwagens stonden er trouwens nog steeds.
Grote kuddes impala’s
De Ngorongoro-krater is echt prachtig. De hoeveelheid dieren daar is echt enorm. We hebben in de krater dan ook al de hele Big 5 (olifant, neushoorn, leeuw, luipaard en buffel) gezien. Het lijkt er af en toe wel een dierentuin. En dat is dan ook gelijk het nadeel van de Ngorongoro-krater. In tegenstelling tot andere parken kom je hier wel veel andere toeristen tegen. Voordeel daarvan is dan weer dat als er ergens een paar Landrovers bij elkaar staan dat je er blind vanuit kan gaan dat er daar iets te zien is. En op die manier hebben we dan ook onze eerste cheeta gezien. Hij was alleen zo ver weg dat we hem alleen met onze verrekijker konden zien. Het is echt niet te doen om alle dieren die we gezien hebben op te noemen dus noem ik alleen de echt interessante beesten. Een hyena, een (zwarte) neushoorn, kroon kraanvogels, groene meerkatten (een apensoort) en enorme hoeveelheden gnoes en zebra’s.
Kroonkraanvogels
en heel veel zebra’s
Reacties