Sint Petersburg
De twee dagen in Sint Petersburg moesten natuurlijk het hoogtepunt zijn. Dat was het ook wel, een beetje. De ladies in vol ornaat; de heren in een onopvallende volgbus. Jammer dat er zo weinig tijd over bleef voor de Hermitage. We kwamen daar pas aan tegen het einde van de middag. Het was wel prachtig om te zien hoe die uitbundige roodpaarse meute het verkeer rond het museum even stil legde. Binnen was het een mierennest: theater Carré tijdens de pauze. Onze gids had duidelijk de opdracht om de club zo snel mogelijk langs een aantal kunstschatten te loodsen zodat ze binnen anderhalf uur weer buiten zouden staan, anders wordt de indigestie binnen te groot of de queue buiten te lang. Tegen de tijd dat je erin slaagt om eindelijk een blik te werpen op een van schilderijen staat ze al weer 20 meter verderop in haar Peter Sellers’ English over het volgende kunstwerk te monologen.
Reacties