Bernard is een half jaar geleden tachtig geworden en om dat te vieren gaan we een dagje uit met zijn allen.
Op een zonnige zaterdagochtend in september stappen Bernard en ik op station Harlingen Centraal in zo’n mooie nieuwe azuurblauwe Arriva-trein voor het eerste traject, richting Groningen. Halverwege, in Veenwouden krijgen we, zoals we afgesproken hebben, gezelschap van vijf familieleden en een hond, die Wietse heet. Allemaal nog een beetje slaperig.
Dat verandert snel als er op station Groningen Noord nog twee kleindochters en Ferdy, de vriend van Sam instappen. Kleine versnaperingen, als dropjes, nootjes en zelfs kaneelbeschuitjes doen de ronde en maken er een gezellige boel van.
Aan het eind van de spoorlijn Sauwerd, Warffum, Usquert, Uithuizen, Roodeschool, en dan nog een stukje verder, tot waar Nederland op houdt, ligt in Eemshaven de veerboot te wachten die ons naar de overkant zal varen, naar het Duitse eiland Borkum. Schoonzoon wrijft zich verheugd in de handen en constateert verrast: “Tsjee, dan gaan we zelfs helemaal naar het buitenland”.
Als de veerboot daar aan de kade ligt, brengt een kleurig smalspoortreintje met een bijna echte stoomlocomotief er voor, ons schuddend en fluitend naar het zonnige dorp aan zee.
We lunchen in het restaurant naast de ‘Bahnhof’ en verspreiden ons daarna in groepjes over het eiland. We fietsen, wandelen, winkelen, flaneren over de boulevard, huren een ‘Strandkorbe’, genieten van een romantisch walsje uit de muziekkoepel, drinken thee met grote klonten kandij, bezoeken het zeeaquarium, beklimmen de vuurtoren en doen van alles wat je nou eenmaal doet op een zonnige dag op Borkum.
Dankzij Marikes perfecte communicatie met het Duitse personeel aan boord, zijn er op de terugtocht twee tafels gezellig gedekt voor ons diner van Hamburgers, Bockwurst, Kartoffelsalat en Pommes frites.
En het 80-jarige feestvarken krijgt tot slot namens het personeel van de veerboot zelfs nog een feestelijk versierde Donut aangeboden!
Vanaf Eemshaven gaan we vervolgens in omgekeerde richting en in steeds kleiner wordend gezelschap op huis aan. Het is een mooie dag geweest.
Boven van l naar r.: Hans (van Marike), Sam, Ada, Bernard, Marike, Laura, Hans Onder: Ferdie (van Sam), Tygo, hondje Wytze, Sonja
Wat een supergezellig uitstapje gezien de foto’s. Een prachtige verjaardagsviering Bernard ! Alsnog vele nieuwe jaren gewenst en meer van deze mooie uitstapjes !
KAAS
'Allemachtig, wat een stank', moppert mijn lief, terwijl hij snel de deur van de koelkast
dicht klapt.
'Zijn dat je sokken?, vraag ik onder de indruk.
'Nee, die ruiken naar pepermuntjes, dat weet je toch', reageert hij lachend.
Maar de geur die er nu bij ons uit de koelkast komt, lijkt wel verdacht veel op die van het
stuk kaas dat we lang geleden in Kopenhagen op de kop tikten. In mijn herinnering
smaakt ie nog net zo voortreffelijk, maar stinkt ie ook nog net zo vreselijk als toen.
Noodgedwongen bewaren we dit stuk kaas bij de gasfles op het achterschip, zo ver
mogelijk uit de buurt van de kajuit. Het allerlaatste stukje kaas sealen we tenslotte
zorgvuldig dicht voor we het met plastic handschoenen aan in de afvalbak dumpen. Dan
nemen we afscheid van de havenmeester, de kroegjes aan Nyhavn en de karakteristieke
groenkoperen torens van de stad. Als we langs de kleine zeemeermin de haven uit zeilen en
ik haar een laatste kushandje toewerp, zie ik haar zachtjes zwaaien met haar vissenstaart:
'Farwel og pâ gensyn'.
Wat super leuk zeg en wat een heerlijke dag zo. Lekker genieten met zn allen.
Wat een supergezellig uitstapje gezien de foto’s. Een prachtige verjaardagsviering Bernard ! Alsnog vele nieuwe jaren gewenst en meer van deze mooie uitstapjes !
En wad hebben we geboft én Genoten, ook met t weer! 😀